ولادت و حسب و نسب

ولادت و حسب و نسب

بنا بوشته مورخین ولادت على علیه السلام در روز جمعه 13 رجب در سال سى‏ام عام الفیل ⁽¹⁾ بطرز عجیب و بیسابقه‏اى در درون کعبه یعنى خانه خدا بوقوع پیوست،محقق دانشمند حجة الاسلام نیر گوید:

اى آنکه حریم کعبه کاشانه تست‏ 
بطحا صدف گوهر یکدانه تست‏ 
گر مولد تو بکعبه آمد چه عجب‏ 
اى نجل خلیل خانه خود خانه تست

                        ......بقیه در ادامه مطلب  یاعلی

علی ای همای رحمت

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را

که به ماسوا فکندی همه سایه‌ی هما را

دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین

به علی شناختم به خدا قسم خدا را

به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند

چو علی گرفته باشد سر چشمه‌ی بقا را

مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ

به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را

برو ای گدای مسکین در خانه‌ی علی زن

که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را

بجز از علی که گوید به پسر که قاتل من

چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا

بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب

که علم کند به عالم شهدای کربلا را

چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان

چو علی که میتواند که بسر برد وفا را

نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت

متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را

بدو چشم خون فشانم هله ای نسیم رحمت

که ز کوی او غباری به من آر توتیا را

به امید آن که شاید برسد به خاک پایت

چه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را

چو تویی قضای گردان به دعای مستمندان

که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را

چه زنم چونای هردم ز نوای شوق او دم

که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را

«همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی

به پیام آشنائی بنوازد و آشنا را»

ز نوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب

غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا

شهریار

امیرالمومنین یا شاه مردان دل ناشاد ما را شاد گردان

شبی در محفلی ذکر علی بود=شنیدم عارفی فرزانه فرمود
اگر دست علی دست خدا نیست =چرا دست دگر مشکل گشا نیست
اگر دوزخ به زیر پوست داری =نسوزی گر علی را دوست داری
اگر مهر علی در سینه ات نیست =بسوزی گر هزاران پوست داری
علی سر حلقه اهل یقین است =وصیّ و هادی دین مبین است
به محشر زآتش قهر الهی =ولای او به دل حصن حصین است
هر آنکس عاشق کوی علی شد =دلش آیینه روی علی شد
به محشر دیده هرکس به سویی =مرا چشمان و دل سوی علی شد
عبادت بی تولای علی هیچ =نوای عشق بی نای علی هیچ
اگر عمر دو صد نوحت ببخشند =تمام عمر منهای علی هیچ
به سر دارم ز مولا سایه عشق =علی آن مقتدای و مایه عشق
به عشق شیرحق داده به ما شیر =به دامان محبت مادر عشق